رواية صراعات الحياه الفصل الرابع 4
البارت الرابع
سيف و زياد جريوا عليها
سيف بخوف شديد: ايه اللى حصلها
زياد: مش عارف هى مين دى اصلا
سيف: مش وقته يا زياد انا هرن على يوسف يجى يشوفها
زياد بصلها وهو مستغرب مين دى وليه سيف خايف عليها اوى كدا بس هو برضو ا حس بخوف كبير عليها فضل باصص على ملامحها الهادئة والبريئة
سيف: الو ايوا يا يوسف تعال هنا القسم بسرعة
يوسف بخوف: فيه ايه فيه حاجه حصلت انت كويس
سيف بعصبية: مش وقته يا يوسف تعال يلا بسرعه وأما تيجى هتعرف
يوسف: تمام مسافة السكة بس وهكون عندك
سيف: تمام
زياد: طب خلينا نحاول نفوقها كدا لحد اما يوسف يجى هاتى مياه أو بر فيوم من عندك
سيف: تمام
رشوا عليه مياه وقربوا البرفيوم من انفها وبرضوا مفيش فايده فضلوا نبها و كل واحد فيهم خايف عليها ومش عارف ايه السبب
مش بتفوق ليه وبعدين مين دى
سيف: دى ندى البنت اللى كلمتك عنها بتاعت قضية متا..جرة الاعضاء
زياد: مش المفروض أن اهلها خدوها هربت ازاى
سيف: مش عارف المهم بس نطمن عليها
دخل يوسف وقتها
يوسف بخوف: فيه ايه يا سيف
سيف: تعال شوفها اغمى عليها فجاءة
يوسف كشف عليها
: ازمها محاليل السرطان في المستشفى انا هرن على الاسعاف
سيف بخوف: هو احنا لسه هنستنى الاسعاف انا هاخدها فى عربيتى
ندى فى عربية و زياد ويوسف معاهم ودوها المستشفى بتا عت يو سف
فى غرفة خاصة
سيف: هتفوق امتى
يوسف وهو بيظبط لندى المحلول: فى اى وقت ممكن تفوق هى بس حصلها جفاف وب إذ ن الله المحاليل تخليها كويسة هى مين دى
كل حاجه ندى
يوسف: دول اكيد ب..يعذوبها باين عليها
زياد: انا مش فاهم ازاى أهل يعملوا فى بنتهم كدا
سيف: للاسف م..جبرة انها تعيش معاهم
كلمة المرور: نك لحقتها يا سيف قبل ما يعمل فيها جريمة بشعة زى دى
تفتكر وهى محبوسة فى الخندق تحت الارض دار قدمها شريا حات فى اليومين دول فاقت مرعوبة وهى حاطة ايدها على قلبها وبتحاول ن فسها
الجسميار: حرام عليك يا جدو سبونى متعذبونيش
سيف و زياد ويوسف جريوا عليها
يوسف: اهدى اهدى
ندى: انت مين وعايز منى ايه ابعد عنى
قدامها: اهدى انتى هنا فى امان
ندى ببكاء: قولتلك متخلنيش اروح معاهم هيع..ذبونى
زياد: اهدى والله ما حد هيقدر يأذيكى احنا كلنا معاكى
ندى بطفولة: هو انتوا مين
بصيت على زياد و يوسف
: انت و هو
يوسف بأببتسامة: انا عن نفسى الدكتور
ندى: وانت
زياد: ابن عمة الدكتور انتى فيه ايه ولا فى ايه صحيح عيلة
ندى بصتله بعصبية و زياد بدالها نفس البصة
: معاكى بلطف
كلمة السر
زياد: انتى بتتكلمى كدا ليه اصلا
سيف بعصبية: يواه اسكتوا انتوا الاتنين انتى جايتى هنا ازاى
ندى: هربت
سيف: يعنى انتى هنا من غير ما يعرفوا
ندى: اه
زياد: اوبا ومخوفتيش دا انتى من الصعيد
ندى: انت مشوفتش هم عملوا فيا ايه انا كنت ه..موت هناك
سيف: زياد كلم المحامى كدا خليه يجى
زياد: بتفكر فى ايه
سيف: كلمه بس
زياد: تمام
عند سارة
نادين: يعنى اخوكى يجى ومتقوليليش
سارة: معلش يا نادين بس انشغلت شوية
كلمة المرور: عامل شبه سيف خطيبك
النص: عيه و قعيه انا مليش دعوة اصلا زياد وسيف نفس العبارات متحكمين و بتوع الاخلا ق الاوڤر دى اللى هو حاجه خنقة
نادين: سارة هو انتى مبتحبيش سيف
سارة: لا بحبه بس مش بحب تصرفاته حد خنيق اوى وكمان طول الوقت بيبقى مش غول مش بيخرجنى ولا يفسحنى خالص
كلمة المرور:
سارة: مش عارفه بقى اقولك اقفلى على الموضوع
نادين: تمام و ربنا يجعل اخوكى من نصيبى
سارة بضحك: والله انتى رايقة
فى الصعيد
على بعصبية شديدة: يعني ايه وانتوا كتو فين
عادل: اهدى يا ابويا صحتك
كلمة المرور: ه مشغل بهايم
محمد: يا ترى هتكون راحت فين
على بتفكير: مفيش غيره ما هى متعرفش غيره
عادل: مين دا يا ابويا
على: الظابط اللى اسمه سيف حضروا العربيات هنسافر القاهرة
فى المستشفى فى عيادة مكتب يوسف كان قاعد يوسف و زياد
سيف: هاا يا متر
المحامى: والله يا سيف باشا هو مفيش غير حل واحد
سيف: الجواز صح
كلمة المرور وصية هى ع ندها عشرين سنة صح
سيف: ايوا
كلمة المرور واحد وعشرين
سيف: تمام يمتر تقدر تمشى انت دلوقتي وأما عوزك هطلبك
المحامى: تحت امرك يا سيف بيه عن اذنكوا
: اتفضل
سيف: يوسف ابعت المأذون دلوقتي مفيش وقت
زياد بتعجب وهو بيرفع حاجبه مش فاهم
سيف: ومين قال ان مفيش عريس اكيد فيه
فى المساء فى بيت عاصم الأميرى
سمعوا صوت ضر..ب نار جاى من الجنينة
سيف: ايه دا فيه ايه
كان قاعد سيف و زياد
ويوسف كان فى المستشفى
وسوسن كانت فى بيت زياد بتقضى اليوم مع مامت زياد اللى هى جوزها
اتجه سيف ناحية الحيطة
سيف: ايه اللى عندك دا
: ناس صعايدة يباشا وعايزين يقابلوا حضرتك
سيف: خليهم يدخلوا ومحدش يضر..ب عليهم نار
: تمام يباشا
الحراسة سمحتلهم
اسم المجال: غالى
كلمة المرور É
عادل: ندى فين بنت اخويا ودتها فين
سيف: بنت اخوك فى الحفظ والصون بس نتكلم بالعقل احسن
محمد: عقل انت خليت فيها عقل احنا عايزين ندى و دلوقتي
كلمة المرور لكن تاخدوها معاكوا مش هينفع
محمد: والله وليه بقى أن شاء الله
سيف: ندى
نزلت وهى نزلت وهى كانت مطمنة في وجود مصاريف.
لسه هيروح ياخدوها بع..نف لولا اللى وقف قدام ندى
زياد بعصبية: اهدى بس كدا عشان مزعلكش
على بعصبية: تزعل مين يا جدع أنت خلينى اخاد بنت ابنى وامشى
زياد بثقة: ندى مش هتروح معاك
عادل: وانت بأى حق تقول كدا اصلا
زياد بنظرة ثقة وتحدى وهو بيمسك ايد ندى: بحق انى جوزها
يتبع
ممكن اطلب منكم طلب ممكن طلب ربنا يريح قلبى ويجبره محدش يطنش بال له فأنا فى امس الحاجه للدعاء ولكم أضعاف أضعاف ما دعوتم به
# البارت_الرابع
# صراعات_الحياة
شاهد الفصل الخامس هنا
